نام فارسی: هل نام علمی: Cardamon نام انگلیسی:Zingiberaceae نام علمی: قاقله صغیره

معرفی:

گل و میوه: شاخه های گلدار روی یک ساقه بسیار نزدیک به زمین قرار دارند. طول پانیکول ها ممکن است تا 8 سانتی متر برسد. گل ها متناوب بوده و قبل از باز شدن توسط براکته های غلاف مانندی پوشیده شده اند. کاسه گل در بالا مختصری عریض تر، دارای 3 لوب نوک کند و غیر آویزان بوده و خطوط طولی ظریف دارد. جام گل سفید مایل به سبز بوده، دارای لوب های مدور، کمابیش خمیده، سفید با حاشیه زرد فام و رگه ها خطوط آبی در وسط می باشد. تنها پرچم بارور گل به طرف لبه گلبرگ ها قرار گرفته است. پرچم های نازا پشت خامه ها و روی نهنج قرار دارند. دانه گرده کروی و خاردار است. تخمدان تحتانی، مستطیلی واژ تخم مرغی و 3 خانه ای بوده و هر خانه آن واجد 12 تخمک می باشد. میوه کپسول و به طول 6 تا 18 و عرض 6 تا 10 میلی متر، تخم مرغی یا بیضوی تا مستطیلی بوده و پایک کوتاه دارد. دانه ها قهوه ای روشن، خاکستری یا قرمز تیره مایل به قهوه ای، بسیار پر چین و چروک، به اندازه 4 تا 5 میلی متر، دارای لبه های بلند و نامنظم بوده و به طور کامل توسط یک پوسته بی رنگ احاطه شده اند. دانه های هل Mysore وMalabar رنگ بسیار روشن و سطح صاف دارند و میزان فروش آن ها نسبت به انواع Green Aleppy یا سیلانی کمتر است.

برگ ها، ساقه و ریشه: گیاهی چند ساله، دارای یک ریزوم غده ای ضخیم با ریشه های متعدد بلند می باشد. هر پایه دارای تقریبا 30 ساقه افراشته، بدون کرک و سبز رنگ به ارتفاع 2 تا 3 متر است. برگ ها در 2 ردیف قرار داشته و در انتهای غلاف آن ها یک حاشیه غشایی به همراه موم های نرم جود دارد. پهنک برگ سرنیزه ای، مشخصا نوک باریک، به طول تا 60 سانتی متر، دارای حاشیه کامل، سطح فوقانی کرک دار و سطح تحتانی پوشیده از موهای ابریشمی بوده، از سلول های کوچک و متعدد حاوی روغن پوشیده شده است. دانه ها حدود 4 میلی متر قطر داشته، به رنگ قهوه ای مایل به قرمز تیره هستند.

هل را می بایست در جایی خنک، خشک، دور از نور و در ظروف سربسته نگهداری نمود. پودر هل به مدت حداکثر 24 ساعت قابل نگهداری است. دانه های فاقد پوست را نمی توان نگهداری نمود.

ویژگی ها: بوی میوه ملایم و دلپذیر، مزه آن معطر و تند می باشد.

روش مصرف: از دانه های آسیاب شده و فرآورده های جالینوسی این گیاه جهت مصارف خوراکی استفاده می شود.

طبع:

گرم و خشک در درجه اول.

رویشگاه:

این گیاه بومی جنوب هند و سری لانکا بوده، در مناطق حاره جنوب شرق آسیا و گواتمالا کاشته می شود.

فرآورده ها:

هل شامل میوه خشک شده، تقریبا رسیده، به رنگ سبزفام تا خاکستری مایل به زرد گونه مزبور است. برای مصارف دارویی منحصرا از دانه های جدا شده از میوه استفاده می شود.

بخش های دارویی:

روغن حاصل از دانه و میوه، دانه های تازه رسیده.

موارد مصرف و اثرات درمانی:

موارد تایید شده به وسیله کمیسیون E:

• سوء هاضمه.

موارد تایید نشده:

• در طب سنتی گیاه مزبور جهت درمان اختلالات گوارشی، استفراغ، اسهال، تهوع صبحگاهی، کم اشتهایی و نیز سندروم Roemheld مصرف می گردد.

طب چینی:

• در طب چینی از این گیاه برای درمان معده درد، تهوع، استفراغ و نفخ استفاده می شود.

طب هندی:

• در طب هندی گیاه مزبور جهت درمان اختلالات مجاری آوران ادرار به کار برده می شود.

طب سنتی اسلام و ایران:

• در درمان تهوع و استفراغ مفید بوده و بهبود دهنده گوارش می باشد.

موارد منع مصرف:

• تا کنون هیچگونه عارضه جانبی مضر و خطرناک ناشی از مصرف بجای مقادیر درمانی گیاه مزبور شناسایی نشده است، با این وجود ممکن است به دلیل آن که موجب افزایش حرکات کیسه صفرا می گردد، منجر به قولنج ناشی از افزایش تحرک سنگ های صفراوی شود.

منابع:

کتاب مرجع گیاهان داروئی(جلد اول). تالیف و ترجمه دکتر احمد امامی،دکتر شیرین فصیحی و دکتر ایرج مهرگان

نام فارسی: هل نام علمی: Cardamon نام انگلیسی:Zingiberaceae نام علمی: قاقله صغیره

معرفی:

گل و میوه: شاخه های گلدار روی یک ساقه بسیار نزدیک به زمین قرار دارند. طول پانیکول ها ممکن است تا 8 سانتی متر برسد. گل ها متناوب بوده و قبل از باز شدن توسط براکته های غلاف مانندی پوشیده شده اند. کاسه گل در بالا مختصری عریض تر، دارای 3 لوب نوک کند و غیر آویزان بوده و خطوط طولی ظریف دارد. جام گل سفید مایل به سبز بوده، دارای لوب های مدور، کمابیش خمیده، سفید با حاشیه زرد فام و رگه ها خطوط آبی در وسط می باشد. تنها پرچم بارور گل به طرف لبه گلبرگ ها قرار گرفته است. پرچم های نازا پشت خامه ها و روی نهنج قرار دارند. دانه گرده کروی و خاردار است. تخمدان تحتانی، مستطیلی واژ تخم مرغی و 3 خانه ای بوده و هر خانه آن واجد 12 تخمک می باشد. میوه کپسول و به طول 6 تا 18 و عرض 6 تا 10 میلی متر، تخم مرغی یا بیضوی تا مستطیلی بوده و پایک کوتاه دارد. دانه ها قهوه ای روشن، خاکستری یا قرمز تیره مایل به قهوه ای، بسیار پر چین و چروک، به اندازه 4 تا 5 میلی متر، دارای لبه های بلند و نامنظم بوده و به طور کامل توسط یک پوسته بی رنگ احاطه شده اند. دانه های هل Mysore وMalabar رنگ بسیار روشن و سطح صاف دارند و میزان فروش آن ها نسبت به انواع Green Aleppy یا سیلانی کمتر است.

برگ ها، ساقه و ریشه: گیاهی چند ساله، دارای یک ریزوم غده ای ضخیم با ریشه های متعدد بلند می باشد. هر پایه دارای تقریبا 30 ساقه افراشته، بدون کرک و سبز رنگ به ارتفاع 2 تا 3 متر است. برگ ها در 2 ردیف قرار داشته و در انتهای غلاف آن ها یک حاشیه غشایی به همراه موم های نرم جود دارد. پهنک برگ سرنیزه ای، مشخصا نوک باریک، به طول تا 60 سانتی متر، دارای حاشیه کامل، سطح فوقانی کرک دار و سطح تحتانی پوشیده از موهای ابریشمی بوده، از سلول های کوچک و متعدد حاوی روغن پوشیده شده است. دانه ها حدود 4 میلی متر قطر داشته، به رنگ قهوه ای مایل به قرمز تیره هستند.

هل را می بایست در جایی خنک، خشک، دور از نور و در ظروف سربسته نگهداری نمود. پودر هل به مدت حداکثر 24 ساعت قابل نگهداری است. دانه های فاقد پوست را نمی توان نگهداری نمود.

ویژگی ها: بوی میوه ملایم و دلپذیر، مزه آن معطر و تند می باشد.

روش مصرف: از دانه های آسیاب شده و فرآورده های جالینوسی این گیاه جهت مصارف خوراکی استفاده می شود.

طبع:

گرم و خشک در درجه اول.

رویشگاه:

این گیاه بومی جنوب هند و سری لانکا بوده، در مناطق حاره جنوب شرق آسیا و گواتمالا کاشته می شود.

فرآورده ها:

هل شامل میوه خشک شده، تقریبا رسیده، به رنگ سبزفام تا خاکستری مایل به زرد گونه مزبور است. برای مصارف دارویی منحصرا از دانه های جدا شده از میوه استفاده می شود.

بخش های دارویی:

روغن حاصل از دانه و میوه، دانه های تازه رسیده.

موارد مصرف و اثرات درمانی:

موارد تایید شده به وسیله کمیسیون E:

• سوء هاضمه.

موارد تایید نشده:

• در طب سنتی گیاه مزبور جهت درمان اختلالات گوارشی، استفراغ، اسهال، تهوع صبحگاهی، کم اشتهایی و نیز سندروم Roemheld مصرف می گردد.

طب چینی:

• در طب چینی از این گیاه برای درمان معده درد، تهوع، استفراغ و نفخ استفاده می شود.

طب هندی:

• در طب هندی گیاه مزبور جهت درمان اختلالات مجاری آوران ادرار به کار برده می شود.

طب سنتی اسلام و ایران:

• در درمان تهوع و استفراغ مفید بوده و بهبود دهنده گوارش می باشد.

موارد منع مصرف:

• تا کنون هیچگونه عارضه جانبی مضر و خطرناک ناشی از مصرف بجای مقادیر درمانی گیاه مزبور شناسایی نشده است، با این وجود ممکن است به دلیل آن که موجب افزایش حرکات کیسه صفرا می گردد، منجر به قولنج ناشی از افزایش تحرک سنگ های صفراوی شود.

منابع:

کتاب مرجع گیاهان داروئی(جلد اول). تالیف و ترجمه دکتر احمد امامی،دکتر شیرین فصیحی و دکتر ایرج مهرگان